Ropuszki

Idealna pozycja dla tych, którzy tęsknią za Thornem, Dorą Wilk i całą jej wesołą kompanią!

Humor, przygoda i Wasi ulubieńcy w nowej porcji opowieści.

Jak nastoletnia Dora poznała Leona? Jak wygląda muzyczny pojedynek nekromantów? Co się dzieje, gdy anioł zagłady wpada do miasta w ramach urlopu?

Od wizyty w egipskich zaświatach po huczne wilcze wesele. Tego po prostu nie możecie przegapić – każdy dzień w Thornie to nowa przygoda!Przed wami zachwycające ilustracje Magdaleny Babińskiej i prawie 800 stron niesamowitych opowiadań!

Wiedźma sprzecznych linii magicznych, co oznacza, że mogła wybrać między magią płodności i magią Pani Północy. W jej przypadku trudno mówić o wyborze – bardziej upartej, zajadłej i nieznośnej baby nie spotkałem i nie wyobrażam jej sobie otoczonej dwunastką przychówku, celebrującą macierzyństwo na poziomie profesjonalistki.

Do 2012 roku pracowała w toruńskiej policji. Brak informacji o przyczynach odejścia. Wciąż ma status konsultantki przypisanej do dawnej jednostki. W jej policyjnych aktach kilkanaście upomnień i skarg – wyraźny wzór – ma poważny kłopot z autorytetami i dyscypliną. I nie działa wedle wytycznych.

Od 2012 na stałe mieszka w Thornie. Do roboty namiestniczki podchodzi śmiertelnie poważnie, całkiem jak do pracy w policji. Nieuleczalna idealistka, naprawdę kocha swoją robotę. Bulterier na speedzie.

Jej kontakty w środowisku miejscowych wampirów, wilkołaków i międzysystemowe związki sprawiają, że byłaby cennym sojusznikiem, jednak nie mogę z czystym sumieniem wydać pozytywnej rekomendacji. Jej nieprzewidywalność, ciężki charakter, porywczość i upór oznaczają same kłopoty. Obserwacja kilku jej akcji pozwala stwierdzić, że jest bardzo skuteczna, ale nie grzeszy dyskrecją. Zwyczajnie nie potrafi nic zrobić cicho i bez wzbudzania zainteresowania wszystkich stron.

Zalecam zachowanie zdrowego dystansu. I butelkę święconej wody, tak na wszelki wypadek.

2005: Zdumiewająco nikłe wpływy polityczne. Złoty chłopak trzyma się na dystans i nie śpieszy mu się na stanowiska. Zdecydowanie więcej energii pochłania mu bujne życie erotyczne i imprezowanie. O dziwo, nie powoduje to specjalnych napięć między nim i dziadkiem. Poszukiwacz przygód i hedonista. Poza dziadkiem, jedyną trwałą relację, którą mogłem zaobserwować, zbudował z kuzynem Joshuą, aniołem. Nikomu nie wydaje się to dziwne. Typ neutralny. Nie klasyfikuję go jako zagrożenia. Chyba że ma szef dwudziestoletnią córkę.

2012: Rozwijająca się relacja z Dorą Wilk może zmienić neutralną klasyfikację diabła. Zaleca się dalszą obserwację.

2013: Imię Mirona coraz częściej wypływa w plotkach o sukcesji w piekle. Wszyscy informatorzy wydają się pewni, że to już przyklepane. Wyraźne poruszenie w niektórych frakcjach piekielników. Niewykluczone, że będzie się działo. Mówi się, że sam Miron nikomu nie przeszkadza, ale jego narzeczona budzi poważne wątpliwości. Na ich miejscu też byłbym zaniepokojony tym, że na piekielnym tronie może zasiadać kobieta w najlepszym wypadku niezrównoważona.

Warto obserwować – sytuacja rozwojowa.

Nekromantka, szóstka w skali, fenomen. Śpiewa jak syrena i usypia zombiaki szybciej niż którykolwiek z miejscowych nekromantów. Zaskakująco żywotna i urodziwa, żadnych śladów trupiej gorączki czy niewłaściwie ukierunkowanego popędu seksualnego, co bywa dość częstym problemem u tego gatunku.

Jeśli mógłbym złamać regulamin i umówić się z obiektem obserwacji, jeszcze dziś stałbym na jej progu. Gorąca krew i ciało, jakie się może przyśnić. Temperament, uroda i wyjątkowo kiepska ręka do wyboru facetów. Budzi nie tylko umarłych.

Przyjaźni się z Dorą Wilk, ale wszyscy popełniamy błędy.

Mogę ją obserwować po godzinach, szefie, naprawdę, żaden problem.

Lokalny książę wampirów i chodzący za dnia. Magiczny, którego zamieniono w wampira. Skuteczny, praktyczny i bezlitosny dla tych, którzy zapominają, komu są winni lojalność.

Członek Starszyzny. On i Katarzyna, głowa lokalnego sabatu, mają coś na kształt sojuszu, choć wydaje mi się, że łączy ich przede wszystkim niechęć do Brunona, lokalnego alfy.

Dalsza inwigilacja utrudniona – wyłapał wszystkich naszych agentów i odesłał ich do jednostki zapakowanych w skrzynie, z bożonarodzeniowym bilecikiem. Żyli, choć mieli objawy lekkiej anemii. Zdążyłem zwiać, zanim trafiłem do skrzynki, wolałbym nie testować swojego szczęścia raz jeszcze.

Może mieć między 180 a 350 lat. Cholernie skryty w tej kwestii. Wygląda nieszkodliwie, a to nigdy nie jest dobry znak.

THORNVERSE

ANETA JADOWSKA

ANETA JADOWSKA